1812 онд Англи улсад усан боомтын доод албаны түшмэлийн хүү болон төрсөн тэрээр эцэг нь өр зээлэнд баригдсан тул балчир наснаасаа дутагдах гачигдахын зовлонг амсаж, эцэг нь улмаар шоронд орсон тул арван настайгаасаа хар бор ажил хийн явснаа сүүлдээ сонины сурвалжлагч, Английн парламентад бичээчээр ажиллаж байсан нь түүний хувьд нэг ёсны их сургууль болж, хожим нь зохиолч болоход нь нөлөөлсөн байна. Түүний үзэл бодол төлөвшихөд Англид гарсан чартистуудын хөдөлгөөн, 1840-өөд оны Европ дахиныг хамарсан чөлөөлөх хөдөлгөөн эерэг нөлөө үзүүлжээ.
Диккенс сонин хэвлэлийн газар ажиллаж байх үедээ Лондон хотын ядуусын хорооллынхны аж байдлыг дүрсэлсэн хэд хэдэн найруулал бичсэнээ Боз гэдэг хуурмаг нэрээр Бозын найрууллууд (1836) нэртэйгээр нийтлүүлсэн байна. Энэ номдоо Англид баян хоосны ялгаа зааг хэтэрхий гүнзгийрч, ядуу хүн хүний тооноос хасагдахад хүрээд байсныг харуусан бичсэн байдаг. Хүмүүсийн тухай бодол найруулалд “Лондон хотынхон хүний амьд явах, үхэх хоёрыг огт тоохоо больсон нь гайхмаар. Хүн нь хүнээ өрөвдөх, хайрлах, дайсагнахын аль нь ч алга. Хүн үхжээ л гэхэд тэр хүн одоо мартагдлаа гэж хэлэх ч арга алга. Учир нь, тэр хүнийг амьдад нь бас хэн ч дурсдаггүй байсан юм чинь” гэж бичсэн байна. Хүн гэдэг эрхэм нэр төр утга учраа алдсанд харуусан халаглах сэтгэлээ илтгэсэн энэ үг Диккенсийн уран бүтээлийн ерөнхий агуулгыг тодорхойлдог юм.
Тэрээр цаг үргэлж нэр алдраа дуурсгасан агуу зохиолч болохыг хүсэж мөрөөддөг байсан бөгөөд өөрийнх нь ирээдүй зөвхөн өөрийнх нь гарт байгаа гэдэгт бат итгэсэн тэрээр хүсэл мөрөөдлөө бодит амьдрал дээр буулгахын тулд шаргуу хөдөлмөрлөх шаардлагатайг тэрээр сайтар ойлгож байлаа. Гэвч тэрээр бичгийн хүн буюу толгойгоо ажиллуулах замыг нэгэнт сонгосон тул ухаалаг аргаар хөдөлмөрлөх хэрэгтэй болов. Цаг үргэлж бичээд байвал тархи толгой нь хөлдөж, ухаан санаа нь хөшингө болдог байсан тул тэрээр өдөрт ердөө 5 цагийг буюу өглөөний 09:00-14:00 цаг хүртэл л бичдэг байв. Тэрээр уг дадал зуршлыг өөртөө бий болгосон бөгөөд хамгийн гол нь нэг ч өдөр алгасалгүй өдөр тутам яг эдгээр цагуудад бичсэнээр түүний ажлын бүтээмж эрс нэмэгдэж, сэтгэхүйн чадварт ч сайнаар нөлөөлж үр бүтээлтэй байсан гэдэг. Өдөрт хэр их цаг зарцуулах нь чухал биш, харин хийх ёстой зүйлээ нэг ч өдөр алгасалгүй өдөр бүр тогтсон цагтаа тасралтгүй хийвэл өөртөө хүн зуршлыг бий болгодог байна. Харин дадал зуршил амжилтад хүргэх гол гүүр хэмээн Күнз нэгэнт хэлж байсан удаа бий
