Түүнийг Жесүс Гарсиа гэх бөгөөд 1881-1907 оны хооронд амьдарч байсан Мексик гаралтай Америк эр байлаа. 1907 оны 11-р сарын 7-ны өдөр түүнийг нас барсны дараа АНУ болон Мексикийн хил дагуу орших Накозари, Сонора, Дуглас зэрэг хотуудад түүнийг ардын баатар мэт хүндэтгэн олон хөшөөнүүдийг барьж бүр дуу хүртэл зохиосон байдаг. Тэрээр хүүхэд байхдаа олон Мексикчуудын адил шинэ амьдрал хайж Калифорни мужид ирж гар аргаар алт олборлож эхэлсэн боловч амжилт олж чадсангүй. Иймд Гарсиа өөрийн нэгэн найзаараа дамжуулан төмөр замын ажилд орсон юм. Тэрээр унаган Мексик хэлтэй байсан тул Мексикээс АНУ-уруу явдаг төмөр замын гармын зохицуулагч хийдэг байлаа.
1907 оны 11-р сарын 7-ны өдөр тэрээр Дуглас тосгонд амралтын өрөөндөө унтаж байгаад гэнэт сэрэн навчин тамхиа гарган тагтан дээр зогсон татаж эхэлжээ. Төмөр замын өртөөн дээр асар олон тооны тэсрэх бөмбөг ачсан байгааг хараад мань эр ихэд гайхсан гэдэг. Гэвч энэ бүхнийг АНУ-ын хойд мужуудад орших уурхайнуудын амыг дэлбэлж нээхэд зориулан ачиж байгаа тухай түүний дарга хэлжээ. Тэрээр өөрийн хүүхэд насны түүх болон алт гэдэг бол ухаж олоход хэцүү зүйл гэх мэт олон зүйлийг даргадаа тамхи татангаа ярьж өгчээ. Гэтэл нэгэн эр галт тэрэгний дэргэдүүр явж байгаад гэнэтхэн үсэрч тээшин дээр гарч тэсрэх бөмбөгний үзүүрт гал тавьсан байна. Гарсиа болон дарга нь орилж болиулахыг хичээсэн боловч ямар ч үр дүнд хүрсэнгүй. Гал асаасан залуу тэр дороо зугтан алга болов.
Тэр хоёр түргэн гүйсээр галт тэргэн дээр очиход ганц салаалан асаж байсан тэсрэх бөмбөг нь хэдийнээ 100 гаруй салаа болсон байв. Цаг маш бага бөгөөд бүгдийг нь амжиж унтрааж яасан ч амжхааргүй байлаа. Хэрэв ингээд орхих юм бол тосгоны 10,000 гаруй хүний амь нас аюулд өртөж магадгүй байсан тул Гарсиа шууд л галт тэрэгний жолоон дээр сууж аль болох хол жолоодон явжээ. Тэрээр даргыгаа үлдээж 5 км гаруй газарт хол явсны дараа гэнэт асар том хэмжээний дэлбэрэлт болов. Хотын иргэд тэр чигтээ сандралдан галт тэрэгний зүг очиход Гарсиагаас тэлээнийх нь хэлтэрхий л үлдсэн байлаа. Болсон бүх түүхийг дарга нь олон түмэнд ярьсан тул түүний нэр алдар бүс нутгаар нэлээдгүй тархаж түүнийг хүмүүс тухайн цаг мөчөөс хойш баатар гэж үзэх болжээ.
