АНУ-ын 32 дахь ерөнхийлөгч Франклин Рузвелт нь дэлхийн хоёрдугаар дайныг нэг мөр дуусгаж фашизм болон милитаризмыг устгахад болон Монгол улсыг тусгаар улс болгоход чамалхааргүй хувь нэмэр оруулсан хүн гэдгээр бүгд мэднэ. Тэрээр анх 1933 оны 3-р сарын 4-ны өдөр тангараг өргөж АНУ-ын ерөнхийлөгч болсон бөгөөд хараахан ерөнхийлөгч болоогүй байхдаа буюу тухайн оны 2-р сарын 15-ны өдөр дөнгөж сонгогдоод майамигийн “Бейфронт” цэцэрлэгт хүрээлэнд олны өмнө яриа хийсэн байдаг. Гэвч тухайн үед Италийн хэт үндсэрхэг үзэлтэн түүний амь насанд халдахаар оролдсон түүхтэй.
Алахыг завдсан эр Джузеппе Дзангара нь дэлхий дээрх бүх хаад болон ерөнхийлөгчдийг алахыг мөрөөддөг нэгэн байв. Дзангара намхан нуруутай нэгэн байсан тул ерөнхийлөгчийг буудахын тулд хөл муутай сандал дээр зогссон учир сайн онилж чадаагүй аж. Тиймээс ерөнхийлөгчийг биш Чикаго хотын дарга Антон Чермакийг оножээ. Чермак гурван долоо хоногийн дараа эмнэлэгт нас барав. Чермакийн булшны дэр чулуун дээр түүний хэлсэн “Чамайг биш намайг оносонд би баяртай байна” гэсэн үгийг алтан үсгээр сийлж үлдээсэн байдаг.
Дзангараг баривчлахын өмнөхөн тэр өөр таван хүнийг шархдуулж амжжээ. Тэр цагдаа нарт капитализмыг үзэн яддаг учраас Рузвельтыг алахыг хүссэн гэжээ. “Миний гарт зэвсэг байна. Эхлээд би хаадууд, ерөнхийлөгчдийг, дараа нь бүх капиталистуудыг ална” гэж шүүх хурлын үеэр мэдэгджээ. Чермакийг нас барсны дараа түүнд цаазын ял оноож цахилгаан сандалд суулгахаар болов. Цаазын ялыг 1933 оны гуравдугаар сарын 20 нд гүйцэтгэв. Үхэхийн өмнө Дзангара түүний амьдралын сүүлчийн мөчүүд кино хальсанд буухгүй нь гэж ихэд шаналж байжээ. Тэр “Итали орон мандтугай. Кнопоо дар” гэж хэлээд амьсгал хураав.
