1450-1750 он бол Европ тивийн хувьд тун харанхуй он жилүүд байлаа. Хэдийгээр Америк тивийг колоничилж, шинэ улс байгуулж, шинжлэх ухааны хөгжил, инженерчлэл, анагаах ухаан зэрэг олон салбарт шинжлэх ухаан хөгжсөн боловч мухар сүсэг тун хүчтэй байж. Үүний илэрхийлэл нь тэд шашны тэргүүнүүдийн үгэнд туйлын ихээр итгэж буруу номтнууд гэх эсрэг үзэлтнүүд болон хөөрхийлөлтэй бүсгүйчүүдийг шулам хэмээн цаазаар авч устгадаг байв.
300 жилийн турш үргэлжилсэн их устгалд 200,000 хол давах хэмжээний эмэгтэйчүүдийг шулам хэмээн устгасан байдаг. Энэ бүхний гол санааг хот, тосгодын шашны тэргүүнүүд сэддэг байсан баримтууд их бий. Гэвч ямар ч гэм зэмгүй боловч шулам хэмээн гүжирдүүлж Сатанд үйлчилдэг хэмээн алуулах нь үнэхээр утгагүй хэрэг. Жишээлбэл төрөлхийн нүүрний гажигтай эмэгтэйчүүдийг шулам хэмээн үзэж устгадаг байсан бол хэтэрхий үзэсгэлэн төгс эмэгтэйчүүд ч шулам хэмээн алуулж болох эрсдэл байлаа. Үүгээр барахгүй бэлгийн замын халдварт өвчин туссан эмэгтэйчүүдийг үхлийн өвчин тараадаг шулам хэмээн мөн л шатаадаг байж. Ингээд бодоход энэ үед амьдрал тун эрсдэлтэй байсан нь ойлгогдож байгаа юм.
Тэгвэл 1750 онд Францын эзэн хаан албан ёсоор анхлан шулмын анг зогсоосон түүхтэй. Эмэгтэйчүүдийг цаашид шулам хэмээн алахгүй байхыг үүрэгдэн эмэгтэй хүн болон Сатан хоёр хоорондоо ямар ч харилцаа холбоогүй хэмээн тунхагласан байна. Энэ үйл явдлаас хойш Европын бусад улсууд ч шулам устгалаа аажимдаа зогсоож эхэлсэн бөгөөд шинжлэх ухаан хөгжих бүрийд өөрсдийгөө хэчнээн тэнэг зүйлс хийж байснаа улам бүр ойлгож эхэлсэн байдаг. Ийнхүү цаг хугацаа өнгөрсөөр 1951 онд Женевт болсон шинэ дэлхийн шинэ дэг журмыг хэлэлцэх үед шулам гэж байхгүйг албан ёсоор хүн төрөлхтөн хүлээн зөвшөөрсөн түүхтэй. Гэтэл энэ цагаас өмнө зөвхөн Европ гэлтгүй Энэтхэг, Африк, Австрали гээд л дэлхийн дийлэнх газруудад шулмыг устгасаар л байсан байна.
