Тэртээх 12-р зууны үед Их Британы Woolpit тосгонд нэгэн хачирхалтай үйл явдал болсон тухай түүхэн сурвалжуудад тэмдэглэн үлдээсэн байдаг. Тухайн үед Их Британыг Стефин хаан захирч байсан бөгөөд тус тосгон нь хойд зүгт байсан тул Викингчүүдийн дайралтад түлхүү өртдөг байжээ. Зуны нэгэн намуухан орой орон нутгийн санваартан тосгоны ойролцоо явж байгаад үл мэдэгдэх хэлээр хоорондоо ярилцаж буй эгч дүүсийг олсон байна. Эч дүүс ердийн хүн мэт боловч гагцхүү тэдний арьсны өнгө нь ногоон байсан нь ламтныг тун их гайхшруулжээ. Ламтан хэчнээн хичээгээд хэл ус ойлголцож чадаагүй тул хоёр хүүхдийг өөрийн тосгон уруугаа авч одсон байна.
Тосгоны иргэд тэднийг тун их гайхацгааж зарим нь бүр бурхны илгээсэн хүүхдүүд ч хэмээн үзэж байв. Харин хоол хүнсний хувьд тэд зөвхөн ногоон болон шар вандуй л иддэг байжээ. Тэр хоёр хүүхэд олон жилийн турш Woolpit тосгонд амьдарч эцэст нь энгийн хүний хоол идэж сурснаар арьсны өнгө нь аажимдаа энгийн хүнийх мэт болсон байна. Гэвч нэгэн өдөр эрэгтэй дүү нь хоолны хордлого авч нас барсан байдаг. Энэ явдлаас хойш олон жил өнгөрөхөд түүний эгч Англи хэл сурч, чөлөөтэй ярилцдаг болжээ.
Хожим эгч нь санваартанд хэлэхдээ тэр хоёр энд ирэхээсээ өмнө хэзээ ч нар харж байгаагүй бөгөөд тэд “Гэгээн Мартин” гэдэг нэртэй газраас хамтдаа ирсэн тухайгаа хэлсэн байдаг. Харин Их Британид гэгээн Мартин гэх нэртэй тосгон зүүн Англид байдаг аж. Уг тосгон нь 2005 оны байдлаар хүн амын тоо нь ердөө 1300 хүрэхтэй үгүйтэй гэнэ. Мөн энэ түүх хэрхэн өнөөдрийг хүртэл мартагдалгүй үлдсэн гэвэл эртний Английн утга зохиолын их хүмүүс болох Ralph Coggeshall болон William Newburgh нарын бичиж үлдээсэн түүхэн сурвалж дээр тэмдэглэгдэн үлдсэн байдаг. Тэдний нэг нь 1226 онд нас барсан бол нөгөөх нь 1198 он таалал төгсжээ. Энэ явдлаас сэдэвлэн Англи улсад олон зууны турш тэр хоёр хүүхдийн тухай домог, үлгэр ам дамжин яригдаж олон ч утга зохиолын номууд бичигдэж байсан аж.
