1880 оны зуны нэгэн өглөө алдарт сэтгэл судлаач Котардыг айж балмагдсан нэгэн бүсгүй зорин иржээ. Чухам түүнд юу тохиолдсон тухай асуухад бүсгүй өөрийгөө ходоодгүй хэмээн хэлээд тийм ч учраас уг айдсаасаа болж огт юм идэж чадахгүй байгаагаа хэлсэн байна. Сэтгэл судлаач эр мэргэжлийн эмч нарт хандан үзүүлсэн боловч ходоод нь байх ёстой байрандаа байж таарчээ. Гэвч бүсгүй эмч нарт огт итгэлгүй өөрөө өөрийгөө итгүүлсэн бодолдоо итгэсээр өлсгөлөнгөөс болж нас барсан байдаг. Тухайн цаг үеэс хойш котардын синдром гэх өвчин анагаах ухааны салбарт нэвтэрсэн бөгөөд аливаа хүн өөрийнхөө аль нэг эрхтнийг ямар нэгэн шалтгааны улмаас байхгүй болсон хэмээн бат итгэсэн хүмүүсийг котардын синдромтой гэж нэрлэдэг байна.
Ийм өвчтэй хүн 1 сая тутамд 1 тохиолдох бөгөөд одоогийн байдлаар эмчлэх арга огт олоогүй байгаа юм. Уг синдромоор өвдсөн хүмүүс бие хүн хуваагдах өвчнөөр өвдсөн хүмүүсийг бодвол нийгэмд ямар нэгэн аюулгүй боловч өөрийгөө зовоон нас бардаг байна. Тийм ч учраас котардын синдромтой хүмүүсийг сэтгэцийн эмнэлгийн хатуу хяналтад байлган эрх чөлөөгүй амьдруулдаг аж. 1950 онд нэгэн эр АНУ-ын Нью Йорк хотын дотрын эмнэлгийг зорин иржээ. Уг эр өөрийгөө уушиггүй болсон тул амьсгалахаас айж байна хэмээжээ. Тэр ч утгаараа уг залуу маш бага багаар айдас түгшүүр дүүрэн харцаар намуухан амьсгалж байв.
Эмч нар түүнд шинжилгээ хийсэн боловч уушиг нь цоо эрүүл гарчээ. Үр дүнг нь танилцуулсан боловч залуу итгэхгүй хэвээр л байв. Иймд уг эрийг АНУ-ын сэтгэц мэдрэлийн эмч нарийн хурлын шийдвэрээр сэтгэцийн эмнэлэгт хэвтүүлэхээр болж сэтгэцийн асар их туршилт, шинэ эмчилгээнүүдийг туршиж эхэлжээ. Гайхамшигтай 1952 онд уг эр бүрэн эдгэрч эмнэлгээс гарсан юм. Гэвч эмч нарийн хийсэн туршилт болон эмчилгээ гэхээс илүүтэй тариа тариулахаас сүнсээ зайлтал айдаг байсан бөгөөд тариа тариулахаа болихын тулд эмнэлгээс хурдан гарах ёстой тул өөрийгөө эрүүл гэдгээ мэдрэн гарсан байдаг. Энэ бол уг синдромтой хүн эдгэрсэн цор ганц тохиолдол юм. Яг одоогийн байдлаар дэлхий дээр 60,000 гаруй котардын синдромтой хүмүүс амьдардаг байна.
